"One night in Bangkok", banda oszustow i klamcow, oraz smutne pozegnania

Autokar do BKK mimo iz wygodny, to jazda masakra. Srednio co pol godziny kierowca zatrzymywal sie aby cos naprawic. Stop, klapa w gore, brzdek brzdek i jazda. Potem powtorka z rozrywki. Przez przyjechalismy spoznieni 2,5 godziny.
Na Khao San Road zycie dopiero zamieralo, widac ze tutaj rozkrecaja sie dopiero noca. Poszukalismy hostelu, w cale nie jest latwo znalezc cos wyjatkowo taniego. Na koncu wybieramy nowy, calkiem fajny hostel, na Khao San > ale jednak troszke na uboczu. Wzielismy pokoj dwuosobowy. Po prysznicu ruszylismy na miasto.

Od razu rzucila sie na nas gromada tuk-tukarzy z "wielkimi promocjami" darmowego jezdzenia po miescie badz cos innego. Kazdy opowiadal wlasna wersje historii. A to wielkie swieto buddyjskie i najwazniejsze atrakcje sa pozamykane (ale na pytanie jak sie nazywa swieto zaczal sie gubic i motac:D), a to krol jest w Palacu Krolewskim i dlatego jest zamkniety, a to znowu jakies dotacje od rzadu dla pewnej grupy tuk-tukarzy dlatego jezdza za darmo. Za tym wszystkim krylo sie po prostu jazda od sklepu do sklepu, za co kierowcy dostaja prowizje. Poniewaz znalem te historie, wszystkich olewamy i krecimy sie po miescie na wlasna reke.

Niestety, informacja z przewodnika ze Palac jest otwarty do 18:00 jest przestarzala. Kiedy o 15:20 bylismy na miejscu, okazalo sie ze wlasnie zamykaja. Palac otwarty jest tylko do 15:30. Poszlismy zatem z Anja do Wat Pho, aby zobaczyc legendarnego lezacego Budde. Wstep oczywiscie platny>50 bahtow (czynne do 18:30). Ale w srodku, lepiej niz w filmie. Ogrom budowli mnie zachwycil, kolejne marzenie zrealizowane. Spedzilem tam dobra godzine.

Wracajac na Khao San Road, zahaczylismy o wielki bazar. Szum, huk, fiesta na calego:) Ale to tutaj jest najtansze jedzenie:D za 30 bahtow (okolo 3 zlotych) zjadlem 3 rozne rodzaje noodli, az nie mialem miejsca na nic innego.

Wieczorem pokrecilismy sie po Khao San Road. Jak wspomnialem, wszedzie pelno lady-boy'ow. Kazdy staje ci na drodze proponujac "specjalny tajski masaz". Powiedzenie nie, nie wystarcza, a odepchnac nie tak latwo bo w koncu to facet:D Ubaw jest, jak widzi sie narabanych Angoli, ktorzy mysla ze to jakies fajne laski i ida z nimi do hoteli:D Mina zdziwienia takiego Angola nad ranem musi byc bezcenna:D
Na Khao San mozna kupic wszystko: ciuchy, okulary, sprzet, jedzenie, ksiazki, przewodniki, wykonac rozmowy miedzynarodowe w pol legalny sposob, zrobic sobie tatuaz, pojsc na normalny masaz, wyrobic za 2000 bahtow kazdy mozliwy dokument (w chwile jestes doktorem Oxfordu, albo profesorem filozofii na uniwersytecie w Kingston na Jamajce, badz dostajesz certyfikaty jezykowe i inne wszelkie dokumenty).

Poznym wieczorem wracamy do hostelu. Anja sie pakuje, poniewaz o 3:00 jedzie na lotnisko. Po calym roku podrozy, zahacza tylko na dwa dni o Hong Kong i wraca do domu. Odprowadzam ja do taksowki, targuje sie chwile z taksowkarzem. Kiedy nie chce mojej ceny, mowie ze ma wlaczyc taksometr, przez co Anja zaplacila jeszcze mniej:D
Pozegnac sie bylo ciezko, bo bardzo sie polubilsmy. I tak znow podrozuje sam.

Jesli chodzi o transport. Olewajcie tuk-tukarzy, oni zawsze beda chcieli bajonskie sumy za nic, zawsze was oszukaja, ze wszedzie jest daleko, nie ma innej drogi badz inne badziewie wkreca. Jesli nie chce podanej przez ciebie ceny, olej gnoja i idz dalej.
Jesli wybierasz sie gdzies dalej w miescie, bierz zawsze taksowke z taksometrem, beda klamac ze nie dziala, albo nie beda chcieli wlaczyc. Olej takiego az znajdziesz chetnego. Na krotkie dystanse najlepiej sie przejsc na nogach. Zdrowiej i zaoszczedzi sie kase.

Komentarze (0)